Nezihe Meriç'in Ölümü
Öykülerim Öldü Anne Ölüm ne zor "şey"dir be. Belki de hayatta "şey" kelimesinin bu kadar yakıştığı bir "şey" yok. Burnumun direği sızlıyor içim acıyor. Nezihe Meriç öldü. Hem de öykü severler kendisi ile tanışamadan geçip gitti. Kendisinin öykü kitabını okumuş lakin henüz tanıma fırsatım olmamıştı. Nezihe Meriç'e Saygı Günü İstanbul, Bilgi Üniversitesinde Müge İplikçinin çok yoğun uğraşları sonucunda kendisi için yapılan etkinlikte dünya gözü ile görme ve dinleme fırsatı buldum. Kulakları çınlasın Selim İleri de oradaydı. Selim İleri deyince aklımıza hep Estambul gelir. Nezihe Meriç, pek dermanı olmasa da sevenlerini kırmamış kürsüye çıkmıştı. Benim sevdiceğim bir öykü yazarıydı, sözcükleri ölçe biçe kullanmasına hayran kalmıştım. Okuduğumda gülümsediğim, anımsadığım kıyıda köşede kalmış kelimeler onun heybesinden çıkmıştı. Ah o sözcükler onları ancak Teşekkürler Müge İplikçi Nezihe Meriç bulup çıkarıverirdi karşıma. Yakini ki...