Allah namerde, merde, hiçbir ferde muhtaç etmesin!
Çok sevdiğim Bektaşi geleneğinde bir söz vardır. Onun bir uzantısı olarak bugün deriz ki "Allah namerde muhtaç etmesin" oysa atasözünün tamamı böyle değildir. İşte o atasözünün tam hali şöyledir: Allah namerde, merde, hiçbir ferde muhtaç etmesin! Türk-İslam Kültürünün Önemli Motifi Bektaşi Babaları Özellikle Allah kimseyi "Namerde" yani gerçek anlamda adam olmayana, gerçek bir insan olmayana, "Merde" yani adam olana, iyi insan olana, "Hiçbir ferde" sana, bana, ona, buna yani hiç kimseye muhtaç etmesin! Bu güzel atasözünün etimolojisi teolojik bir geçmişe sahiptir. Edebiyat tarihçimiz Abdülbaki Gölpınarlı hocamızın derlemesine göre: Bektaşilerin "büyük gülbank" denen cemlerinin sonunda baba tarafından okunan bir sözdür. Bu güzel gülbanklarda olduğu gibi hiç kimsenin kimseye muhtaç olmadığı, kimsenin kimseyi kırıp üzmediği güzel günler diliyorum. Sofralarımız bereketli, evlerimiz huzurlu, işlerimiz bol kazançlı olsun! Hayırlı
