Maymun İştahlılık Deyiminin Hikayesi

Citta Slow Bir Şehir Düşlüyorum

Maymun İştahlılık Deyimin Hikayesi Kökeni

Geçen Kıbrıs'a gittik. Evler küçücük, sokaklar yine öyle. Dükkânlar da öyle. İnsanlar İstanbul'daki gibi hızlı ve çok hareketli değil. Dolayısıyla 3 günlük bir iş ziyareti 15 günlük tatil gibi geldi. Biz, hayatı illa hızlı yaşanması gereken bir şey gibi algılıyoruz. Çoğu zaman elimizdekilerin bile kıymetini bilmiyoruz. Ben CittaSlow bir şehir düşlüyorum ama İstanbul için imkansız, düş gibi! Belki Sarıyer, Kuzguncuk, Şile, Kavaklar buna uygun olabilir.

En Değerli Varlığı Zamanını Eşya Satan İnsan Nereye Gidiyorsun?

Zamanımızı eşyalar için, maaş için, ücret için, mülk için satıyoruz. Zaman satıp ev alıyoruz. Zaman satıp araba alıyoruz. Zaman satıp eşya alıyoruz. Harcadığımız “zaman” aldığımız eşya. Günün sonunda yaşlandığımızda o eşyaları satıp geçip giden günler için zaman satın alabiliyor muyuz? Hayır alamıyoruz. Geçip giden zamanın ardından öylece bakıp dalıyoruz!

Maymun İştahlılık Deyiminin Hikayesi! Maymunun İştahı Onu Tuzağa Düşürür!

Tüm bunların sebebini maymun iştahımıza bağlıyorum ben! Evet, "maymun iştahlılık" bizi tüketiyor. Yavaş yavaş öldürüyor. Bu iştah şekli bizi doyumsuzluğa sürüklüyor. Peki, maymunun iştahı başına neler açmış size bir darbımesel ile anlatayım mı?

Bugün sıfat olarak kullandığımız maymun iştahı maymunun yakalanması için kurulan tuzaktan adını alıyor! Maymunun iştahını bilen insan ona tuzağı şöyle hazırlıyor. Önce iyi bir hindistan cevizi bulunur. O cevizin içi üstten iyice oyulur. Sonra içi oyulan hindistan cevizinin içine maymunun seveceği bir yiyecek konur. Hindistan cevizi bir ağaca iple asılır. Maymun hindistan cevizini görür merakla elini açılan Hindistan cevizi oyuğuna sokar. Hindistan cevizinin içinden yiyeceği almaya çalışan maymun elini oyuktan çıkaramaz çünkü eline yiyeceği almış ve avucu şişmiştir. Maymun yiyeceği bıraksa elini çıkaracaktır ama işte maymunun doyumsuz iştahı bunu engeller. Maymunun bu iştahı kendini yakar çünkü o yiyeceği almaya çalışırken avcılar gelip tuzaktaki maymunu yakalar. Maymunun açgözlülüğü yiyeceğe olan düşkünlüğü onu tutsak etmiştir. Maymunun yiyeceğe olan tamahı onun özgürlüğünü yitirmesine neden olmuştur!

Şimdi düşünelim! Maymundaki o tamah etme duygusu bizde yok mu? Var, fazlasıyla var. O maymun iştahlarımız özgürlüğümüzü, zamanımızı satın almadı mı? Özgürlüğümüzü, zamanımızı daha nasıl hovardaca harcayabiliriz ki!