Neden geldim İstanbula?

Memleket ve yurt özlemi o kadar önemlidir ki bunu kelimelerle anlatmak mümkün değildir. İstanbul'un sivil toplum konusunda dünyanın en önemli şehirlerinden biri olduğu söyleniyor. Çünkü 2000’li yıllarda 7. 653 faal dernek ve  1.380 vakıf bulunmaktaydı. Bunların çok büyük bölümü benim tasvip etmediğim ve asla içinde yer almayı düşünmediğim hemşeri dernekleri ve memleket vakıfları vardır. Neden sıcak bakmam bu olaya? Çünkü ben İstanbullulaşmayı savunuyorum. Haliyle insanlar göçün acılarını böyle memleket hasretiyle İstanbul’da yaşarken buna değinmemek olmazdı. Ben katılmasam da bu duyguyu saygı ile karşılıyorum. İşte, İstanbul’da değil taaa Amerikalarda bu duyguyu yaşayan Ermeni vatandaşımız Aşil Ponolos’u saygı ile anıyorum. Vatan üzerinde yaşayan insanlarla anlamlıdır. Aşil Ponolos 1922 yılında Elazığ Harput’tan Bandırma’ya oradan da New York’a göç etmiş bir Anadolu insanıdır. Onun acısını ve Estambulla özdeşleşmiş bir şarkıyı sizlerle paylaşıyorum. Şarkıyı Erkan Oğur bir Amerika seyahatinde taş plaktan dinlemiş ve İstanbul’a uyarlamıştır.