İşten İstifa Etmek

Hayatı etkileyen önemli eylemlerden biridir “istifa etmek.”

Neden Bolat? Diye soran dostlarımız elbette olacaktır. Onlara kısaca “temiz nefes alma ihtiyacından doğan bir eylem” diyelim.

İstifam öyle blöf amaçlı filan olmadı, zam istiyorum zum istiyorum, makam istiyorum. Şunu ver, bunu yapayım demeden “alnım ak başım dik” olarak kendi kararımdı. Kırmadan dökmeden çirkinleşmeden bir hoş sada bıkabildi isek ne mutlu! Herkes kendi kişiliğini yaşar bizimkisi de böyle bir kişilik tipi.

İstifa duygusu nasıl bir şey Bolat, biraz anlatır mısın?

Bir kere zorunlu değilse yapılmaması gereken bir durum baştan söyleyeyim. İstifa duygusu ağızlarda kekremsi, buruk bir tat diyelim. Acı tatlı onca olay, yaşanmışlıklar, alışkanlıkları aniden terk etmek öyle hoppaaa diyerek Ankara havası çalarak oynayacağınız bir ruh hali değil.

Off, senin gibi kaliteli personeli nerede bulacak şirket? İnanmayın en palavra cümledir. Yeri dolmayan çalışanı henüz ben görmedim. O yüzden rahatım gelecek arkadaş benden daha kalitelidir. Kalite derken iş kalitesi diyoruz. İnsan dediğin IFQM modeli değil nihayetinde.

İstifa ettiğimin son iki ayına kadar severek çalıştığım iş yerimden “çalışma aşkımı kaybettiğim” için basıp istifayı ayrılıyorum. Laf olsun torba dolsun diye çalışmak bana göre değil. Yani istifamı resmen vereli salı günü bir hafta olacak. Bakalım hayırlısı. Bu iş hayatımın ikinci istifası, birincisini stresli olduğu için bırakmıştım. O Ajansta da tam 5 yıl çalışmıştım sonra güya Ajanstan Milliyet Gazetesi’ne transfer olduk. 2000 krizi patlayıp anayasa havalarda uçunca ayrılmak zorunda kaldık. Kısaca o dönemde işten çıkarılan olduk. İş hayatının her püsürüğünü yaşadık anlayacağınız.

Son işyerimde ise uzun yıllar mutlu çalıştım. Dile kolay tam 11 yıl 6 ay. Ama anladım ki hayat kısa bazı kararları sarkıtmak doğru değil. Mutlu değilsen çalışma şevkini kaybetti isen vereceksin kararı kurtulacaksın. Benden sana tavsiye bu işler için mükemmel zaman yoktur, o mükemmel dediğin zamanın adı “korku” dur. Mükemmeli ararken kötürüm kalırsın.

Yeni hayatımız neler getirecek hep birlikte göreceğiz dostlar. Bu arada istikrar insanıyım dedim ya, bloğumu açalı tam 6 yıl olmuş. Vay vay vay…2013 baya bir hareketli geçiyor.

Neler yapacaksın Bolat?

15 yıl oldu doğduğum toprakları ziyaret etmedim. Sılayı ziyaret edeceğim. Büyüklerimle helalleşeceğim. En çok da eşimin oğlumun doğduğum toprakları görmesine, Teomanın Karadenizi görmesine sevineceğim. İstanbul’a döndükten sonra erken yaz tatiline çıkıyoruz çoluk çocuk. Sonrasında da bir süre yurt dışına çıkıyorum. Sonbaharın sonunda kaldığımız yerden devam edeceğiz canımın orta yeri İstanbul’la.

Daha bir aşkla, daha bir umutla, daha bir azim ve gayretle Estambul’u yaşayacağız.

İstifa sonrası bile yoğun Bolat? Bu ne iş!